Fleire dyr i bloggen?

Eg vart så oppliva av denne godarta bjørnen som kom inn i drømmen min at eg begynte å tenkje på fleire dyr. Frå før har vi elefantar og ei løve i bloggen, ei geit og ein prinsete frosk. Er det ikkje fleire? 

Ikkje mange sauer. Det må eg rette på, for sauer er det både høgt og lågt. Schrødingers katt får vel ikkje reknast med? Kanskje kan ei voggevise lokke fram nokre fleire dyr ? Betre tidleg enn aldri:

God natt, god natt, no er det tid                                                           for alle små å drøyme.                                                                           Snart luskar reven fram frå hi,                                                            kvar skal seg haren gøyme? 

Det er fleire dyr i visa, både små og nokså store, eit temmeleg bråkete dyr er det der òg. Eit par generasjonar har sovna til denne songen. Kvinneleg forfattar. Svensk folketone. Kven veit?

Og kven har eit drømmedyr å by på? Du med alle elefantane f.eks., har du heilt dyrelause netter nå?

For min del lovar eg å gjera mitt beste. Eg skal tenkje ut eit høveleg dyr rett før eg sovnar. Eg skal tenkje det inn. Ok?

Så kom endeleg ein bjørn

I natt var det ein bjørn i barndomsheimen min:

Ein bjørn går utan vidare roleg omkring i stua, på kjøkkenet, i spiskammerset. Han ser litt smalare ut enn eg trudde ein bjørn skulle vera, og han er nokså lys, nærmast kvit og litt grå. Eg er litt usikker på om han er farleg, men eg trur i grunnen ikkje det. Eg klemmer han endatil rundt snuten. Blir han terga nå? tenkjer eg. Går han til angrep? Men det gjer han ikkje.

Hei bjørn, velkomen! Kva kan vi få til nå, når du er med? Roleg og sterk, og kanskje litt farleg, dette liker eg! Det har vori lite av ville dyr i drømmane mine.

Denne gongen slår eg opp i Medicine Cards av Jamie Sams & David Carson, St. Martin Press, New York 1999, og eg finn bl.a. dette om bjørnen:

«Bear seeks honey, or the sweetness of truth, within the hollow of an old tree. In the winter, when the Ice Queen reigns and the face of death is upon the Earth, Bear enters the womb-cave to hibernate, to digest the year’s experience. […] To accomplish the goals and dreams that we carry, the art of introspection is necessary.»

«In choosing Bear, the power of knowing has invited you to enter the silence and become acquainted with the Dream Lodge, so that your goals may become concrete realities. This is the strength of Bear.»

«The time has come to regain your authority, for no one knows better than yourself what is proper and timely for your evolution.»

Og så er det enda mye meir til å bli modig og glad av! Har du ein bjørnedrøm, så les i denne boka! I boka kan du lesa om 52 dyr. Boka hører saman med ein dyrekortstokk som du kan trekke kort frå. Dersom du vil ha noko i tillegg til eller saman med drømmestoff, så føreslår eg Medicine Cards. (Boka må sannsynlegvis bestillast frå bokhandelen – iallfall var det slik ved det siste forsøket mitt.) 

Akkurat i dag var det fint at denne bjørnen dukka opp. Kanskje fortel eg kvifor. Seinare.

Er det andre som har drømt om bjørn? Det vil eg gjerne høre om.

”Det har ikke hendt! Jeg sover!”

«Da ropte jeg sanseløs av skrekk:

Det har ikke hendt! Jeg sover!»

Slik sluttar eit dikt av Inger Hagerup. Det står i diktsamlinga Drømmeboken frå 1955 i ei avdeling på sju dikt med same namnet, og eg har i alle år unngått å legge merke til at fleire av dikta temmeleg tydeleg hentar stoff og struktur frå drømmar! Det er ganske underleg at ei bok kan stå der i hylla år etter år og ha ein tittel som ein ikkje tek ordentleg innover seg. Vel, nå ser eg tittelen. Hei bok!

Inger Hagerup skal slett ikkje skuldast for å avvise drøm som usant og uviktig, som ”det har ikke hendt”. Ho hever nettopp drøm opp i lyset ved å la drømmar bli tekst og koma på boksider, koma ut til fellesskapen, ut til oss andre som sitt her meir eller mindre vakne midt inni ymse liv. Ho legg drømmen ut i det ytre. Fiksjon? Ja vel, men også her ute.

Det har ikkje hendt. Det hender og det hender. Det står der og står der. I 1955 og i 2010.

Drømmer er alltid sanne

Ola Winsvold kommenterer etter lesing av Södergran-diktet ”En önskan”:

«En assosiasjon til et dikt du har plassert i sidekolonnen, Karin Boyes «önskan» (midterste verset):

Om av det långa livet

en enda dag var kvar,

då sökte jag det vackraste

som jordelivet har.

Det vackraste på jorden

är bare redlighet,

men det gör ensamt liv til liv

och verklighet.

Min kommentar: Drømmer er redelige, sanne, alltid sanne. De er viktige. Drømmedramaturgen lyver aldri. Men du må samtale med drømmen for å forstå den rett. Etter at du har våknet, men før den er glemt. Drømmen lever utenfor tiden og kan besøkes når som helst. Drømmespråket er litt annerledes enn det du lærer på skolen. Men snakk med symbolene i drømmen. De ønsker å bli forstått og vil deg sterk. Drømmedramaturgen vil deg vel. Drømmer er virkelige. Virkeligere enn det meste vi regner som virkelig virkelig.»