«SØVNENS ENGLER»

  

Det har visst vori lite med englar i denne bloggen. 

 

Eg bøter på englemangelen med dette fredelege diktet, nå når natta nærmar seg.

 

Vel bekomme! Og god natt, god natt!

    

    Bjørnstjerne Bjørnson
    SØVNENS ENGLER

    

        Da barnet sov in
        med hånd under kind,
        kom englerne til
        med latter og spil.
Da barnet, det vågned, stod moderen over:
Du smiler så vakert, du små, når du sover. 

  
        Dets mor gik til Gud,
        og barnet kom ud;
        det sovnede in
        med tårer på kind;
men hørte straks latter og moder-ord ømme;
ti englerne fulgte med barnlige drømme.

   

        Snart blev det så stort,
        at tåren frøs bort,
        det sovnede in
        med tanker i sinn;
men englerne veg ej; de svævede over,
tog tanken og hvisked: «Hav fred, mens du sover!»

 

(Digte og Sange)

  

Leiter du etter dikt om det og det eller med den eller den tittelen? Du kan prøve i Diktbasen:  http://www.dagbladet.no/docarc/index.php?a=1&dt=2

Den etterlyste elefanten

Nei, eigentleg var det dyr eg etterlyste nå nyleg. Fleire dyr ville eg ha! Elefanten skulle få vera i fred ei stund, sa eg i mai. Da hadde vi ein heil serie om denne elefanten som var på bås. Men det er ei glede å rapportere frå den kanten:

Eg føler at eg er på veg til å ta den kvite elefanten ut i verda, eg held den i snabelen så han ikkje skal vera så redd. Me utforskar det me treffer på vegen i lag.

Så bra kan det gå!

Få ein annans blåe drøm

Eg er heldig som får høre andres drømmar. Slik kan eg koma nær andre, og slik kan eg koma nær meg sjølv, og verda blir større og meir fargerik. Nå har eg fått eit blått bilde av denne unge kvinna. Når eg gjer det til mitt bilde, kjenner eg at det er eit bilde som kan gi fred og mot, eit bilde som opnar for noe stort. Kanskje er ikkje livet så forferdeleg komplisert likevel? Eg har ein kropp, og elementa er rundt meg, og eg har retning, og eg kan ta inn det som er.

Har du ein drøm å gi bort? Vil du ha ein drøm?

Nå skal elefanten få vera litt i fred

(Framhaldssoge «om elefant i bås», starta 11. mai)

Kvar var elefanten før han vart plassert i båsen? Ho som drømte han, ser ein utydeleg ørken i forhistoria hans, og så oppsummerer ho:

 «dette vart svært lærerikt og oppklarande for meg, med spørsmåla du gav meg spesielt det siste der eg skulle svara raskt. føler no at draumen er komen i hamn.»

Vi har styrt fælt med den kvite elefanten nå ei stund. 

Ja, vesle elefant, vi kan sleppe taket, og du skal ikkje ha rampelyset på deg heile tida; du skal få lov å ha ull rundt deg.

Kanskje kan ho som har drømt deg, etter kvart finne ut meir om kva slags liv du hadde før du kom i båsen? Og kva slags liv er det du vil ha om du kjem ut av båsen? Den som har fått deg inn, kan vel også få deg ut. Den tilliten kan vi ha til henne. (Ho kan fabulere med rask flyteskriving. Kunne det vera styrkande for henne å laga seg konkrete bilde på det frie elefantlivet? )

Men nå har du vori sint og lei deg og kjempa i denne tronge båsen og tenkt og oppdaga ting og vorti sterk og glad og modig og snudd på deg. Eg trur det er på tide med litt fred og ro. Og så får vi sjå – eller kanskje får vi ikkje sjå meir. Det er i orden, det, vesle elefant.