Mann møter mann

Ein mann skriv:

Som en person med lite interesse erotisk for menn opplevde jeg i en drøm at en mann kanskje litt yngre enn meg på et sjekkested gav meg en gave, bl.a. sjokolade, som riktignok bare stilltiende signaliserte at det lå i kortene at vi skulle ha natten sammen. Det var denne personen som tok initiativet og ville gi meg en gave. Det var ikke uten betenkelighet at jeg tok imot, selv om jeg burde avvist gaven. Det ble ikke sagt stort før han ble opptatt med noe annet. Men jeg var sikker på hva gaven betydde og at jeg ville snart få møte ham igjen. Og det bekymret meg at jeg ikke hadde vært ærlig. Men tiden gikk, og jeg ventet han snart skulle dukke opp. Men da var det ikke han som kom, men en person med et kvinneansikt, men jeg forsto med en gang at hun kom i stedet for ham på måten hun lot blikket falle på meg. Jeg var forundret og lettet. Drømmen sluttet før det ble noe mer klarhet om hva som nærmere skulle skje.

Både menn og kvinner har maskuline og feminine eigenskapar. Når ein heterofil mann har ein drøm som handlar om intimt møte med ein annan mann, tenkjer eg at det handlar om å møte sin eigen maskulinitet og utvikle den. I dette tilfellet er det ein balanse på den måten at han møter både maskuliniteten og femininiteten og opplever tett samanheng mellom desse to.

Mitt forslag til drømmaren er at han skal gå inn att i drømmen og gjenoppleva møtet med mannen og prøve å finne ut meir om han, eventuelt flyteskrive. Korleis ser han ut? Kva seier han? Kva gjer han? Kva gir han meir enn sjokolade? Det er iallfall ein mann som gir, og som tek initiativ.

Kanskje seier ikkje drømmen meir om mannen. Men det går som vanleg an å spinne vidare på drømmen: sjå ting for seg, la ting hende som om drømmen heldt fram.

Korleis ville det vera å møte att denne mannen? Korleis ville han oppføre seg? Kva kunne han fortelja om seg sjølv? Drømmaren kunne stille han spørsmål, f.eks.: «Korleis er du ulik meg?»

Ein slik måte å bruke drømmen på kan føre til at drømmaren får meir å ta tak i. Viser det seg ei side av maskuliniteten hans, som han kunne ha glede av å utvikle meir? Og av femininiteten?

“pojke och flicka och de satt tilsammans”

  

Matematikklekse-drømmaren svarar i formiddag:

  

«Relasionen till honom ganska likgiltig, blev bättre efter att ha slutat skolan även om kontakten är minimal, men han ringde up mig för ett par år sedan i samband med ett jubileum jag inte var med på. Ett nytt jubileum den 22:a som jag inte heller tänker vara med om. Barnen tio-tolv år, pojke och flicka och de satt tillsammans så jag tror de samarbetade. Matematik, lösa gåtor och lägga ihop. Läxa, något man måste göra. Klasskamraten var inte med i drömmen I ett hus, ett mindre vardagsrum och jag var med men som åskådare eller medhjälpare vet jag inte riktigt. Men jag visste ju vad de gjorde och det var inte som allvetande utan som deltagare.»

 

Her handlar det om oppgåver som må gjerast, og drømme- ego («jag» i drømmen) trekker seg ikkje unna slike oppgåver. Ein styrke! Den nødvendige oppgåva er finne ut av spørsmål, av noe gåtefullt, og det er å få til samanheng (legge ting i hop, så dei blir eitt).

  

Det ser ut til at det trengst samarbeid for å få dette til. Det er eit bilde av å ikkje vera åleine og overlaten berre til seg sjølv, men vera i fellesskap. Og det kan vera eit bilde av samarbeid mellom ein maskulin og ein feminin instans. Det kan ein sjå på som indre instansar. Kva er det ved det kvinnelege og mannlege som skal til når ein skal løyse gåter og finne samanheng? tenkjer eg og kjenner at drømmen begynner å angå meg. Det er jo stadig nødvendige oppgåver i livet! Av og til får eg det til, og av og til strever eg fælt. Og det er sanneleg mange gåter å løyse, og mye som ikkje heng saman. Og så er det berre å addere! Eg må nesten le og blir ganske glad!

  

Den maskuline sida vår er den som strukturerer, analyserer, har fokus, er målretta, går på. Den feminine sida er den som har intuisjon, får innfall, fabulerer, er nær, har omsorg, kjenner heilskap. F.eks. Eller det var det eg kom på nå, og Jung er i bakhovudet! Vi treng begge sidene, også i kvardagsrommet og i det små! 

  

Drømmen gir meg eit vakkert bilde av det mannlege og kvinnelege som samlar seg og får ting til å gå framover. Nå oppdagar eg igjen at eg har mitt eige bilde: Dei to sitt ved same side av eit kjøkkenbord og bøyer seg ivrig over oppgåva, slik at hovuda deira så vidt berører kvarandre, og håret blandar seg litt! (Kva seier du om det, du som eig drømmen?)

  

Kva kan drømmaren bruke dette til? Han kan jo spørja guten og jenta korleis det er å løyse oppgåvene saman. Det kan vera ein måte å koma meir inn i drømmen på og befeste det drømmen vil fortelja han. Og treng han meir samarbeid mellom desse instansane i seg? Bruker han heile seg? Neste gong han blir einsidig, dersom han blir det, kan han jo rope på guten/jenta og spørja kva han/ho kan bidra med. Eller han kan kalle fram dette bildet av dei to, slik han ser dei, i ferd med å løyse gåter og legge saman.

  

Nå er eg spent på om drømmaren har noe å legge til (for da blir det meir samanheng). Og vi treng jo han for å løyse gåta og koma vidare! (Er tankegangane her fremmendarta for han?)